Wij hechten veel belang aan uw privacy. Zonder uw handtekening en uitdrukkelijke toestemming doen wij geen uitspraken over u. Het beroepsgeheim gaat zelfs  “over het graf”, dat wil zeggen dat nabestaanden niet zomaar het dossier van een overledene mogen inzien.

Niet alleen zijn de artsen verplicht aan de eed van Hippocrates en het beroepsgeheim, ook de praktijkassistentes, stagiaires en andere gebruikers van het pand zijn contractueel (ook na hun vertrek) gebonden aan een geheimhoudingsplicht. Het is daarom van belang dat u zelf contact opneemt met de praktijk voor het opvragen van uw uitslagen.

Uw gegevens worden niet langer bewaard dan nodig; medische gegevens worden in beginsel vijftien jaren bewaard, of zoveel langer als redelijkerwijs nodig is om verantwoorde zorg te kunnen leveren.

Wanneer u overstapt naar een andere huisartspraktijk, dan verzorgen wij beveiligd digitaal de overdracht van uw vertrouwelijke medische gegevens.

Onder het kopje “site info”, vindt u de privacyverklaring die betrekking heeft op het gebruik van onze website.

Het beroepsgeheim geldt niet wanneer u uw huisarts uitdrukkelijk toestemming heeft gegeven; niet wanneer er sprake is van een “conflict van plichten” met dreigend gevaar (zoals bijvoorbeeld bij een vermoeden van kindermishandeling) en niet wanneer bij bepaalde besmettelijke ziektes uw huisarts verplicht is om melding te doen bij de GGD.

Hoe zit het bij kinderen? Volgens de Wet op de Geneeskundige BehandelingsOvereenkomst (WGBO) zijn kinderen vanaf 16 jaar beslissingsbevoegd en is de huisarts verplicht zich te houden aan het beroepsgeheim, óók ten opzichte van de ouders. Tot 12 jaar beslissen de ouders of voogd en mag de huisarts niet zonder hun toestemming een behandeling starten, tenzij uiteraard in acute situaties. Tussen 12-16 jaar is in principe de mening van het kind doorslaggevend en moeten zowel ouders als kind toestemming geven. Weigert het kind behandeling, dan mag de huisarts deze niet toepassen, ook niet als  ouders daar op aandringen. Wenst het kind behandeling, dan mag de huisarts ook zonder toestemming van de ouders of voogd behandelen als het kind de behandeling zelf weloverwogen blijft wensen of de behandeling “kennelijk nodig is om ernstig nadeel” voor het kind te voorkomen. Zeker tot de leeftijd van 12 jaar, is uw aanwezigheid op het spreekuur daarom gewenst. Wanneer uw kind met grootouder, oppas of au-pair op het spreekuur komt, zorg dan in elke geval voor een telefoonnummer waarop u bereikbaar bent.

Wanneer u zich zorgen maakt over uw mogelijk dementerende moeder, psychiatrische buurman of verslaafde partner, maar degene ziet zelf geen probleem, dan kan u dat bij de huisarts melden.  De huisarts kan u aanhoren, maar mag verder geen mededelingen doen. Effectiever is het wanneer het u lukt om samen op het spreekuur te komen of om degene die het betreft te vertellen dat u uw zorgen aan zijn of haar huisarts gaat uiten en dat niet achter iemands rug om te doen.